Haptonomie

Haptonomie kan je inzicht geven in de manier waarop je in het leven staat en hoe je omgaat met de mensen om je heen. Letterlijk betekent haptonomie de leer van het menselijk gevoel en gevoelsleven.

Naast onze ogen, oren en neus is de huid onze vierde en tevens grootste waarnemingszintuig. De huid is ons scheidingsorgaan en tegelijkertijd het verbindingsorgaan met de wereld om ons heen. Via de huid maak je contact, dat kan heel direct via aanraking, maar ook via je voelsprieten in de huid op afstand. Je voelt hoe iemand naar je kijkt, of je met je auto door die smalle doorgang kunt, waar je het liefst gaat zitten in een trein vol mensen, etc.

Contact raakt meer…, in ons taalgebruik komt dat goed naar voren.

  • Niet lekker in je vel zitten.
  • Het knaagt onderhuids.
  • Iemand die een dikke huid heeft.
  • Het raakt je tot op het bot.
  • Strak in het vel zitten.

In de haptonomie leer je via directe aanraking hoe je bent verbonden met je eigen lijf en met de ruimte om je heen. Het maakt je weer bewust van je eigen gevoel en de kwaliteiten daarvan.

Een praktijkvoorbeeld

Een jonge vrouw van achter in de 20 meldt zich bij ons in de praktijk met burn-out klachten. Ze is erg gevoelig en pikt van alles op uit haar omgeving. Doordat ze heel open en ontvankelijk is en moeilijk nee durft te zeggen, weten mensen haar altijd te vragen voor allerlei activiteiten. Dit geeft onderhuids een gespannen en leeg gevoel. Ze zou graag anders willen, maar heeft geen idee hoe.

Bovenvermelde cliënte is erg goed in het aanvoelen van haar omgeving. Dit gaat echter ten koste van haarzelf. In de therapie zal het accent liggen op het meer naar binnen leren voelen. Stil te worden en durven ervaren en luisteren naar haar eigen behoeftes en verlangens. Vaak zit er een mechanisme onder waardoor iemand aan zichzelf voorbij is gegaan, bijvoorbeeld het de ander naar de zin willen maken, van jongs af aan een grote verantwoordelijk hebben moeten dragen voor je broertjes of zusjes of een minderwaardigheidsgevoel. Doordat ze zich bewust werd van dit patroon en in contact durfde te komen met haar innerlijke leegte kon ze zich verbinden met zichzelf en daardoor op een andere, begrensder, manier omgaan met en haar leefomgeving.